Make A december to remember

Hoi hoi,
Hier weer een berichtje van B, Dit keer net gearriveerd in Laos!
Ik heb niet zoveel laten weten maar geen bericht is goed bericht zeggen ze toch?! In mijn geval wel!
Moeilijk om een samenvatting te maken maar ga het proberen!
Ik was al begonnen in ko samui en vanuit daar wilden ik gaan duiken op ko tao. Ik had me ingeschreven bij een Nederlandse duikschool, ze kwamen erg professioneel over en ik kreeg vanuit hun 5 dagen accomodatie dus dat was goed geregeld. Ik kreeg een luxe bungalowtje voor mijzelf alleen. In het begin dacht ik wat een luxe Maar na een paar uur wist ik niet of ik hier nou wel zo blij mee moest zijn, het voelde een beetje eenzaam omdat ik ondertussen al was gewend aan het in hostels slapen met meerdere mensen op een kamer. En ik heb gemerkt dat dat de snelste manier is om contact te maken. Ik had een paar dagen eerder Antoinette ontmoet en na wat berichtjes over en weer besloot zei ook naar ko tao te komen zodat we samen konden duiken.
Super gezellig!
We kwamen aan bij de duikschool en kregen eerst wat theorie daarna hebben we swimsuite gepast en vroegen wat mijn schoenmaat was. Maat 36/37.. waarop de instructeurs moesten lachen en ik de bijnaam: baby vin kreeg haha
We zijn met een boot vol Nederlanders naar bestemming gegaan, het was ong 40 minuutjes met de boot.
Super helder water en je kon de vissen al zien zwemmen. We hadden er zin in! Na de instructies en goed vast maken van de slangetjes en duikflessen moesten we een grote stap zetten.. Ik als held in het water wist niet hoe snel ik weer boven water moest komen.
Ik werd voor mijn gevoel letterlijk in het 'diepe' gegooid en het leek net of ik een shotje zee met een vleugje parfum vis in mijn mond had.
Uiteindelijk werd mijn zwemvest opgeblazen en konden we even wennen in het water, we moesten in onze duikbril spugen zodat je bril niet beslaat. (Goede tip!)
We zijn naar de oppervlakte gezwommen en hebben daar wat oefeningen gedaan. We waren de oefeningen boven water aan het bespreken totdat er een andere snorkelende tourist zei dat er een baby haaitje bij ons zwom.. wij hebben onze snorkel gepakt en ja hoor! Een van de eerste dingen die we zagen was een baby haaitje!!! Waaah Discovery live heel gaaf
Een uurtje verder merkte ik dat ik me toch wat had verkeken op het duiken.. We moesten oefeningen doen zoals je duikbril vol laten lopen met water en vervolgens onder water weer laten leeg lopen, we moesten onze 'adem'slang in en uit doen maar als je hem in doet krijg je altijd wat zout water mee, dat moet je vervolgens weer uit spugen maar ik merkte dat ik teveel nadacht en dat mijn hersenen niet echt mee werkten onder water. Bovendien ben ik nooit een enorme waterfan geweest.. Toen we eenmaal gingen duiken, wauw ogen te kort! Na de 2de dag/duik hadden Antoinette en ik besloten dat we toch niet voor onze paddi gingen omdat het toch erg veel tijd en energie kosten en we ook wel toe waren aan wat Realexing maar het was een super ervaring!

Na paar dagjes strand feest en chilmodus zijn we door gegaan naar ko phangan (HET feest full moon eiland)
we waren dus gestopt met duiken dus we moesten de verdere accommodatie (die er eigenlijk bij zat inbegrepen) zelf gaan betalen.. Maar wij als echte Nederlanders hebben net gedaan of ons neus bloed, mooi niets Gezegt dus haha zodat het misschien nog altijd kon meevallen, dus toen we die dag uit checkte hadden we 2 nachtjes gratis gekregen!
Natuurlijk moest er ook wat fout gaan en eenmaal aangekomen op ko phangan werden we door de taxi afgezet bij ons geboekte hostel, het was aan het strand super mooi maar zo rustig dat het bijna eng was.. Er was niet eens iemand bij de receptie.. We zeiden tegen elkaar 'Dit was toch het party eiland?!'
Wij liepen wat rond tot dat we een wat aparte man tegen kwamen en hij waarschuwde ons dat als we voor de full moon party kwamen we beter opzoek konden gaan naar iets anders.. Het voelde ook niet helemaal goed dus we zijn last minute opzoek gegaan naar een ander hostel. Toen ik vroeg of hij toevallig een leuk hostel in de buurt wist reageerde hij gepiekerd met dat hij ons al genoeg geholpen had.. We moesten nog voor 1 nacht betalen en zijn snel weg gegaan. We hadden ondertussen Een hostel gevonden op Een goede locatie en ook redelijk betaalbaar dus dat was een meevaller! We zijn bij 2 Thaise taxi mannetjes achterop de scooter gesprongen. Ik genoot van het ritje. Maar het is zo'n chaosverkeer dat het best moeilijk is om iemand te vertrouwen die je niet kent.. Ik zeg nog altijd een paar keer extra please, be careful! Op een gegeven moment leek het net of we in de bergen zaten, het ging stijl omhoog en omlaag. De scooter knalde een paar keer waardoor ik moest denken aan de scooters van Manon en Evelien (haha) maar ik voelde mijn hartslag stijgen want het leek net een achtbaan zonder Veiligheids gordel.
We kwamen aan in de city van ko phangan waar veel meer sfeer en leven was en Na lang zoeken Eindelijk aangekomen bij het hostel. Deze aankomst voelde een stuk beter, De eigenaar was erg enthiousast en vertelde de do's en dont's van het eiland.
Ondertussen hebben we een leuk groepje jongens ontmoet waarmee we veel hebben opgetrokken! We hebben gegeten, gefeest, naar het strand gegaan, scooters gehuurd, waterfalls bekeken en naar Amsterdam bar geweest om zonsondergang te zien. Heerlijke dagen gehad!
Het is zo apart om te zien dat in dit plaatsje ko phangan bijna alles draait om de welbekende full moon party!
Overal sfeer, versiering, kraampjes, glow in the dark bodypainting.
De full moon party was leuk!! maar ik heb het niet heel veel anders ervaren dan de andere avonden.

Gistermiddag zijn we aan onze lange lange reisdag begonnen. Volgens mij hebben we bijna alle vervoersmiddelen gehad en zijn 25 uur onderweg geweest.. De night train was een erg leuke ervaring. Stapelbedden in de trein! toen ik wilde slapen lag er onder mij een snurkende man. Mijn plan A was om het te negeren, maar dat lukte niet.. Plan B was muziekje in.. Maar hierdoor kon ik zelf ook niet slapen.. Plan C was ik heb zijn gordijn op en neer gedaan en zelfs opzij geschoven in de hoop dat hij wakker werd extra hard hoesten maar het werd alleen maar erger.. Oke dacht ik.. Wat nu? Ik ben opzoek gegaan naar een ander bed en heb me verkast, veel beter! Ik lag knock out en Schrok de ochtend erna wakker. Antoinette maakte me wakker en was opgelucht me te zien, ze had bijna de hele trein gehad maar kon me nergens vinden.. (Oepsie! Vergeten te zeggen dat ik een ander bed had genomen) maar eind goed al goed en zijn nu in onze kamer in Laos.. Weer een nieuw land, nieuwe koers en op naar nieuwe avondturen! :) ben benieuwd!

Dikke kus van mij